هی دئمه،هی سوروشما

هارانی سئل آپاردی !

ساری نی،آغی،گؤیی

قارانی سئل آپاردی !

یوخسولو تالان ائتدی

دارانی سئل آپاردی !

آرامیز لاپ قاریشدی

آرانی سئل آپاردی

ارزشی یوخدور داها

پارانی سئل آپاردی !

آپاردی خان چوبانی 
سارانی سئل آپاردی

بولوددان قار گلمَه دی

آغاجدان نار گلمَه دی

گؤزوم قالدی یولوندا

یوخوما یار گلمَه دی

ائولری ونیز اولدو

باهاری پاییز اولدو

هر زادی سئل آپاردی

آق قلا دنیز الدو

بوسه :«اؤپؤش»و فروبکن :«تاخ»!

آغوش:«قوجاق»،«دَلیک»:سوراخ!

باسماق:«چپاندن »است و رُخ : «اؤز» !

انسانِ درست و راستگو:«دؤز »!

«پالتار» :لباس و کفش :«باشماق»!

«یانلیش»:غلط است و سَهو:«چاشماق» !

«آرواد» :رِِییسِ خانواده !

«آخماق »: سفیه و گول و ساده !

خر: «ائششک»و گاو :«اینک»،«کئچی»: بُز !

«قارغا»ست کلاغ و خوک :«دونقوز »!

«گئن »هست گشاد و «دار»: تنگ است !

دشنام :«سؤیؤش»،«ساواش»:جنگ است !

«قاچماق »: گریختن، فرار است !

پاییز به تُرکی: «سون باهار»است !

بازار:«یالانچی لار دوراغی »!

ایستگاه :«دوراق»و دُزد:«یاغی »!

نزدیک:« یاخین» و دور:«اوزاق» است !

غیرت سیز آدام :«ساری قولاق» است !

کِشتی :«گَمی» و« یالان»: سیاست !

شاعر: «دَلی» و« تالان»: ریاست!

«اوغلان»: پسر و «گؤلؤش» : لبخند !

نقره :«گؤمؤش» است و«اوغرو»: کارمند !

کوزه است« تیلیک»و «یارما»: بلغور !

می ایست، مَرو،بلند شو:«دور» !

ماست است:«یوغورد»و دوغ :"آیران ر!

«ماهنی» است:ترانه و «چؤرک»: نان!

در :«قاپی» و «باغلاماق»: بستن!

معنای« آتیلماق» است : جستن

بده ای دولت از این اختلاسات

یازیق اؤیرَتمَنه،بیر آز دبیره !

به این اقشار مظلوم و گرفتار
«تومَن»وئر ایسته میرلر«پوند»و«لیره»!

همه هستند در بند گرانی
بوتون اینسانلارا غم اولدو چیره !

مده از وعده های آنچنانی
عمل ائیله،ائشیت،دای اولما خیره !

بگواز«بیست وسی» :آقامعلم
بتر محتاج اولوب نان و پنیرَه

یالان سؤز وئرمه آزدیرما بوخلقی !
ساوادسیز باشلارا یاخدیرما شیرَه

من دئمیرم آلما آل

گرمک، قووون،آلما آل

انسانلاری چاشدیرار

هئی سؤیله مک،آلماآل

گؤنّش ایشیق ساچمادی

قارانلیقلار قاچمادی

یار گَلمه دی قرارا

پنجره نی آچمادی

حاجی رجب از جمله ی دزدان وطن دیر

بیرگون قاچاجاق خارجَه مهمان وطن دیر!

چوخ کوهنه وچوخ ییرتیق و بسیار جیریلمیش!

دقّت ائله سَن خشتک تنبان وطن دیر!

قورخما یازیلار آدینی اونون دفترَه خائن!

با اینکه فلان شخص به قربان وطن دیر!

ائششک آدامی سایما کی قانمازلاری سئومَم

چون ائششک آدام مایه ی خُسران وطن دیر!

بو مملکته موز کیمی وارد ائله انسان

چون بئینی بوش و یول کسن انسان وطن دیر!

شادان دی وچوخ خوشلوغا باتمیش خبرسیز

فهمیده آدام زاروپریشان وطن دیر!

وجدان سیز  آدام،رشوه آلان، اگری،یالانچی!

اود تک گویَه ریب،سبز به هریان وطن دیر!

باخ گور قاریشیب هر زادیمیز بیربیره قارداش

قیزلارکیشی تک،قیزکیمی اوغلان وطن دیر!

هئچ پوخ یئیه بیلمز کوپک آمریکا اگرچه

تحریم لری موجب بحران وطن دیر

اگرچه دوز دئییل و فکر من اساسی نیست

رسیده ام به خدایی که اقتباسی نیست

بیر آز لطف ائله و غربی لر کیمین بیزه وئر

شریعتی که در آن حُکم ها قیاسی نیست

او دونیادا سنی هجران اودوندا یاندیرماز

خدا کسی که از آن سخت می هراسی نیست

خدا بویوک دور و بخشنده دور،حضورینده

خطا نکردن ما غیر ناسپاسی نیست

اوزون تانیدون تانرینی تانی آ کیشی

که خود شناسی ما جز خدا شناسی نیست

اوغورلوق و چاپاچاپ یوخ،یالان دئمَک یوخدور

هوای مملکت عاشقان سیاسی نیست

من نگویم رفقا قبر مرا«داش» کنید
قطره اشکی بچکانید و مرا«یاش»کنید !

برسر قبر شما هم وطنان می رینند!!
سر قبر من اگر بی ادبان شاش کنید!

کۆره کَنلر من اؤلَن گۆنده گؤتوزده تۏی اۏلار !
آغلایین اۆزده ولی دالدا «نیناش ناش»کنید !

 قبریم اۆستونده گلیب؛آغلامایین صیغه لریم 
قورخورام یاس گئجه سی راز مرا فاش کنید !

دئدی بیر جوجه مهندس:«ایشیمیز یۏخ»آقالار !
لطف ائدیب کارخانالاردا؛بیزی فراش کنید !!

اولماسا پول تانیمازلار سیزی؛هئچ کس سایماز! 
حذراز باجی و باج اوغلو و قارداش کنید